Podobny jestem człowiekowi ze szkła, Za oknem na ulicy unosi się mgła... Boję się wyjść z domu, bo jeszcze się zbiję! Ubieram się już: szalikiem owijam szyję... Podobny jestem człowiekowi ze szkła! Gdzie jest mój dom? Tego nie wiem... Gdzie ma rodzina? Pewnie w niebie... Podobny jestem człowiekowi ze szkła! Wyklęła mnie już matka ziemia: Nikt nie pamięta mego imienia... Kiedyś nic nie mogło mnie ruszyć, Teraz wiem jak łatwo mnie skruszyć! Podo